Τζιχάντ: Η Ουάσιγκτον προειδοποιεί την Άγκυρα

από τον Τιερί Μεϊσάν (μτφ. Κριστιάν)

Ενώ η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέληξαν σε μια αρχή συμφωνίας για τη Μέση Ανατολή γενικότερα, και τη Συρία ειδικότερα, ο πόλεμος συνεχίζεται στη Συρία. Αυτό το παράδοξο εξηγείται καταρχήν από την απειθαρχία και το μίσος που επιδεικνύουν οι τουρκική και σαουδική κυβερνήσεις. Για τον Τιερί Μεϊσάν, θέτοντας στο φώς της επικαιρότητας τον ρόλο του Χακάν Φιντάν (Hakan Fidan), η Wall Street Journal στέλνει μια προειδοποίηση στην Άγκυρα.

Δαμασκός, 20.10.2013. Ο τουρκικός τύπος αφιερώσε πολλά άρθρα για να σχολιάσει το άρθρο της Wall Street Journal για τον Χακάν Φιντάν [ 1 ].
Με σοβινιστική ομοφωνία, θεωρεί ότι η επίθεση της οποίας είναι αντικείμενο είναι απόδειξη εκ των υστέρων του κύρους της πολιτικής ανεξαρτησίας του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντοδάν ενώπιον των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι έτσι όμως;

Σύμφωνα με την Wall Street Journal , ο επικεφαλής της ΜΙΤ (η κύρια τουρκική μυστική υπηρεσία), θα ήταν στην πραγματικότητα το νούμερο δύο του καθεστώτος μετά από τον Πρωθυπουργό και πριν, τόσο από τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιούλ, όσο και από τον υπουργό Εξωτερικών Αχμέντ Νταβούτογλου.

Η άφιξη του έμπιστου ανθρώπου του Ερντογάν στη κορυφή της MIT, το Μάιο 2010, φέρεται να σήμανε την αρχή μιας μη αμερικανικής πολιτικής της Τουρκίας: σύλληψη και καταδίκη των ανώτερων αξιωματικών που συνδέονταν με το Πεντάγωνο (δίκη Εργκένεκον), υποστήριξη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους με την ευκαιρία της Αραβικής Άνοιξης, και προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί η συριακή σύγκρουση για τον διαμελισμό της χώρας και τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους.

Προπαντός, η Wall Street Journal κατηγορεί τον Χακάν Φιντάν ότι υποστηρίζει τους τζιχαντιστές στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που είναι οι πιο βίαιοι αντι-δυτικοί, παρά τις προειδοποιήσεις της Ουάσιγκτον. Αναφέρει έναν κεμαλικό βουλευτή, τον Μεχμέτ Αλί Εντιμπογλού ο οποίος πιστοποιεί ότι είδε μια ντουζίνα αυτοκίνητα της τουρκικής αστυνομίας να συνοδεύουν πάνω από πενήντα λεωφορεία που μετέφεραν τζιχαντιστές στη Συρία, δηλαδή, μια νηοπομπή πάνω από 2.000 μαχητές. Και δεν θα ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό.

Ωστόσο, η εφημερίδα ξεχνά να αναφέρει ότι σε αντίθεση με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Χακάν Φιντάν δεν είναι Αδελφός Μουσουλμάνος, αλλά ήταν εγγύς στο Φετουλάχ Γκιουλέν (ο γκουρού του προέδρου Γκιούλ).
Ομοίως, οι ερευνητές της Wall Street Journal παραβλέπουν το παρελθόν του, σαν ο επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών να ήρθε από το πουθενά. Η εφημερίδα αναφέρει το πέρασμα του ως επικεφαλής της τουρκικής Υπηρεσίας Διεθνούς Συνεργασίας (Τίκα) χωρίς να αναφέρει τον ρόλο του για την επέκταση της επιρροής της Άγκυρας στην Κεντρική Ασία και, μέσω της κοιλάδας Φεργκάνα, μέχρι την Κίνα. Θυμίζει τις ισραηλινές κατηγορίες για συνεργασία με το Ιράν, όταν εργαζόταν στον ΔΟΑΕ, αλλά χωρίς να διευκρινίσει ότι ο κ. Φιντάν διορίστηκε επικεφαλής της MIT τρεις ημέρες πριν από την υπόθεση του Μαβί Μαρμαρά για να επιβλέψει την επιχείρηση αυτή.

Από την πλευρά μας, θεωρούμε ανάποδα αυτή τη πολεμική: πριν από ένα μήνα, τίποτα στην τουρκική πολιτική δεν συγκρουόταν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το αντίθετο. Όλα έγιναν σύμφωνα με τις εντολές της Ουάσιγκτον:
Ø Έτσι, η καταδίκη των ανώτερων αξιωματικών δεν ήταν πλήγμα κατά των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά μια ποινή για την προθυμία τους να πάρουν απόσταση από τους Αμερικανούς και να προσεγγίσουν το Κινέζικό Λαϊκό Στρατό, όπως αποδεικνύεται από την ταυτόχρονη καταδίκη υπευθύνων του μικροσκοπικού μαοϊκού Κόμματος των Εργατών [ 2 ].
Ø Η στήριξη στη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Βόρεια Αφρική δεν είναι μια ξαφνική ιδιοτροπία της Άγκυρας, αλλά η εκτέλεση του σχεδίου του Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, συντονισμένο με το γραφείο της Χίλαρι Κλίντον μέσω της «Αδελφής» Ούμα Abedin και με το Ίδρυμα William J. Κλίντον μέσω του «Αδελφού» Gehad El-Haddad, επίσης, υπεύθυνος επικοινωνίας του κόμματος του κ. Ερντογάν. Θα παρατηρήσουμε εξάλλου, ότι η μητέρα της κας Abedin διοικούσε με την κα Μόρσι το γυναικείο παρακλάδι της Αδελφότητας , ενώ ο πατέρας του κ. el-Haddad ήταν ο διπλωματικός σύμβουλος του προέδρου Μόρσι.
Ø Τέλος, οι προσπάθειες να δημιουργηθεί ένα Κουρδικό κράτος στη Συρία ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του Πενταγώνου που σκόπευε να χωρίσει τη Συρία σε μερικά κράτη, σύμφωνα με τον χάρτη που δημοσιεύθηκε το 2006 από τον Ralph Peters [ 3].
Και ο Χακάν Φιντάν ο οποίος συμμετείχε το 2009 στις μυστικές διαπραγματεύσεις με το ΡΚΚ στο Όσλο είναι ο καλύτερος Τούρκος γνώστης του θέματος.

Επιπλέον, η τουρκική πολιτική μεταστροφή δεν έλαβε χώρα το Μάιο του 2010 με την άφιξη του Χακάν Φιντάν ως επικεφαλής της MIT, αλλά το 2011, κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στη Λιβύη.

Εκείνη την εποχή, υπό τη πίεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η Άγκυρα συνειδητοποίησε τις ευκαιρίες που παρείχε η συμφωνία ΗΠΑ-Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Από αυτή τη στιγμή, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έγινε πάλι «Αδελφός», παρά την υποτιθέμενη παραίτηση του από την Αδελφότητα κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του το 1998 και τη «προσχώρηση» του στο κοσμικό κράτος.

Το πραγματικό πρόβλημα έγκειται αλλού: η στήριξη στους τζιχαντιστές.
Κατά την έναρξη του πολέμου στη Συρία, η τελευταία χρηματοδοτήθηκε από το Κατάρ και συντονιζόταν από το ΝΑΤΟ μέσω της τουρκικής βάσης του Ιντσιρλίκ. Ήταν επομένως άψογη.
Αλλά μετά τη συμφωνία Ρωσία-ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κρίσης των χημικών όπλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρθηκαν στρατιωτικά από τη συριακή σύγκρουση, ενώ η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία συνεχίζουν το παιχνίδι.
Ως εκ τούτου, το άρθρο της Wall Street Journal πρέπει να θεωρηθεί ως μια προειδοποίηση προς τους κκ. Ερντογάν και Φιντάν: Μη έχοντας καταφέρει να κατακτήσουν τη Συρία εντός του χρονοδιαγράμματος που είχε οριστεί, καλούνται να εγκαταλείψουν το παιγνίδι, ανεξάρτητα από τις συνέπειες για αυτούς στην εσωτερική πολιτική.

Ο Χακάν Φιντάν, ο οποίος εργάστηκε για τις υπηρεσίες πληροφοριών του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Κόσοβο και ο οποίος σπούδασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα πρέπει να κατανοήσει αυτό το μήνυμα.

Thierry Meyssan
Πηγή Al-Watan (Συρία)

[1] “Turkey’s Spymaster Plots Own Course on Syria. Hakan Fidan Takes Independent Tack in Wake of Arab Spring”, par Adam Entous et Joe Parkinson, The Wall Street Journal, 10 octobre 2013.
[2] « Le coup d’État judiciaire de l’AKP », par Thierry Meyssan, Al-Watan (Syrie), Réseau Voltaire, 19 août 2013.
[3] “Blood Borders ; How a Better Middle-East Would Look”, par Ralph Peters, Armed Forces Journal, juin 2006
http://www.voltairenet.org/article180584.html

ΠΗΓΗ

Στη Συρία αρχίζει ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος-Αρμαγεδδών!

 Η εποχή του Αντίχριστου επί θύραις;…

Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

Ο πρόεδρος της Συρίας, ο Μπασάρ αλ Άσαντ, ο μόνος νόμιμος ηγέτης της χώρας αυτής, το δήλωσε ξεκάθαρα: «Και Γ΄ παγκόσμιος πόλεμος να γίνει, η Συρία ΔΕΝ θα υποκύψει»!!!

Κάτι που δείχνει περίτρανα αυτό που ισχυριζόμαστε εμείς και οι συνεργάτες μας από αυτή εδώ την εφημερίδα, από τότε τουλάχιστον που ξεκίνησε η μείζων κρίση της Μεσογείου λεκάνης, είτε με την πτώχευση-χρεοκοπία των εθνών του ευρωπαϊκού Νότου, είτε με την περίφημη «αραβική άνοιξη» που άλλαξε άρδην τα δεδομένα που επικρατούσαν επί δεκαετίες στον χώρο της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Τώρα πλέον ακόμα και ο πιο ανόητος κατάλαβε ότι η εποχή που ζούμε είναι εσχατολογική, ότι είμαστε ενώπιον καιρών αποκαλυπτικών…

Μάλιστα, είμαστε πλέον στα πρόθυρα ενός καταστρεπτικού Γ΄ παγκοσμίου πολέμου. Ο οποίος, λόγω των υψηλότατων τεχνολογικών και οπλικών συστημάτων που θα χρησιμοποιηθούν σ’ αυτόν, θα είναι θερμοπυρηνικός και θα απειλήσει να ανατινάξει ακόμα και ολόκληρο τον πλανήτη Γη! Με απροσδιόριστες ακόμα συνέπειες για ολόκληρο το πλανητικό μας σύστημα, το οποίο και θα απειληθεί με κατάρρευση-«απορρόφηση» των πλανητών και των δορυφόρων τους από τον Ήλιο και, τέλος, τη μετατροπή του άστρου της ημέρας σε μία τεράστια μαύρη τρύπα… Ήξερε πολύ καλά ο θείος Λόγος, όταν στην Αποκάλυψη του Ιωάννη προειδοποιούσε για «καινή γη» και «καινό ουρανό».

Πράγματι, αυτά θα είναι τα φοβερά επακόλουθα του Γ΄ παγκοσμίου πολέμου, στον οποίο σπρώχνουν την ανθρωπότητα οι διεθνείς εξουσιαστές και τοκογλύφοι. Το έχουμε πει και άλλες φορές, ότι αυτά τα πρόσωπα ΔΕΝ είναι άνθρωποι σαν εμάς τους υπόλοιπους! Παντού, διαμέσου των αιώνων, βλέπεις τα πρόσωπα αυτά της κολάσεως να δεσπόζουν, θαρρείς και είναι «αθάνατα», φέροντας τις γνωστές φαμίλιες των Ρότσιλντ, των Ροκφέλερ και μερικών ακόμη… Είναι δε, άγνωστο και ασύλληπτο ακόμα στον κοινό ανθρώπινο νου γιατί τα γεννήματα αυτά της «σκύλας», οι καταραμένοι της ανθρωπότητας, οδηγούν τον κόσμο μας σε δυστυχία και όλεθρο. Μαζεύουν από παντού το χρήμα, μέσω της τοκογλυφίας των τραπεζών που οι ίδιοι ελέγχουν, και παράλληλα ωθούν τα πράγματα στα άκρα, στο ξέσπασμα μιας εφιαλτικής πολεμικής σύγκρουσης…

Και την ίδια ώρα στην Ελλάδα μας «κυβερνούν» τα πλέον ανάξια άτομα! Ποιοι άραγε χειρίζονται (υποτίθεται, διότι στην πραγματικότητα δεν είναι παρά άθλιες μαριονέτες των αφεντικών τους!) την εξωτερική πολιτική και την εθνική άμυνα της πατρίδας μας; Τρία πολιτικά καθάρματα: ο «πρωθυπουργός» Αντώνης Σαμαράς, ο «αντιπρόεδρος της κυβέρνησης» και «υπουργός εξωτερικών» Ευάγγελος Βουβουζέλος και ο «υπουργός εθνικής άμυνας» Δημήτρης Αβραμόπουλος… Δηλ. τρεις φανατικοί Ανθέλληνες, απομονωμένοι στον ψευτόκοσμό τους, οι οποίοι «μασούν» αστακούς και «πνίγουν» στρείδια στις σαμπάνιες, σε πολυτελή «ρεστοράν» πανάκριβων ξενοδοχείων, την ώρα που ο ελληνικός λαός υποφέρει, μες στην υπογεννητικότητα και την κατάθλιψη, και οι εναπομείναντες νέοι αυτού του τόπου ρίχνουν «μαύρη πέτρα» στην πατρίδα τους, μεταναστεύοντας στα ξένα!…

Όμως η ιστορία είναι αμείλικτη! Συνεχίζει δε να εξελίσσεται, διαψεύδοντας τον ηλίθιο εκείνο Φράνσις Φουκουγιάμα, ο οποίος βιάστηκε να μιλήσει προ είκοσι και πλέον ετών για το δήθεν «τέλος της ιστορίας» και την αιώνια επικράτηση του καπιταλισμού και των ΗΠΑ. Όπως είδαμε, 19 έτη μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, το 1989, ήρθε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του Σεπτεμβρίου του 2008, με την κήρυξη πτώχευσης του οικονομικού κολοσσού “Lehman Brothers”, και η απαρχή κατάρρευσης και του καπιταλισμού… Να σημειώσουμε εδώ για μια φορά ακόμη ότι ο καπιταλισμός (στα ελληνικά: κεφαλαιοκρατία) είναι μακράν το χειρότερο πολιτικό-οικονομικό σύστημα παγκοσμίως, από τη γέννηση του ανθρώπου πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη! Ένα πραγματικό δημιούργημα, το πλέον ύπουλο και απάνθρωπο, του Σατανά…

Έρχεται λοιπόν ο Γ’ παγκόσμιος πόλεμος; Είναι αναπόφευκτη η καταστροφή του πλανήτη; Και είναι άραγε «μονόδρομος» η επιβολή μίας παγκόσμιας δικτατορίας υπό την ηγεσία-τυραννία του Μεγάλου Αδελφού (Αντίχριστου);… Ή μήπως… ο Θεός θα δώσει στην ανθρωπότητα μία ακόμα ευκαιρία, προκειμένου να συνέλθει; Πρόκειται για φοβερά ερωτήματα, που δεν μπορούν να τύχουν μίας απλής και επιπόλαιης απάντησης. Άλλωστε, ΟΥΤΕ ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός γνωρίζει την ακριβή ημερομηνία της Δευτέρας Παρουσίας Του, όπως ξεκάθαρα αναγράφεται στην Αγία Γραφή…

Το θέμα εδώ, εκτός από βαθύτατα θεολογικό, είναι και πολιτικό (και μάλιστα, γεωπολιτικό). Πρέπει δε, να ληφθούν άμεσα μέτρα από τους ίδιους τους λαούς, ενώπιον του επερχομένου Αρμαγεδδώνος και της σκοτεινής εποχής του Αντίχριστου. Δυστυχώς, τους λαούς του κόσμου φροντίζουν να τους αποκοιμίζουν τα γνωστά σάπια «κυκλώματα» πολιτικής-οικονομίας-ΜΜΕ, με τα γνωστά αποτελέσματα. Έτσι, παρ’ όλη τη σημερινή δραματική κατάσταση, ελάχιστοι είναι οι συνειδητοποιημένοι πολίτες επί Γης. Ειδικότερα στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα άτομα που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν και στις επόμενες εκλογές το άκρως αντίχριστο και αθεϊστικό κόμμα της ΝΔ, δήθεν για να μην… έρθουν στα πράγματα τα «άκρα» και μας «σφάξουν»!!! Ενώ αντίθετα ο κάθε αληθινός Έλληνας θα πρέπει να υποστηρίξει αυτά ακριβώς τα «άκρα», προκειμένου να τσακιστεί ο επικίνδυνος για το έθνος μας παλαιοκομματισμός και να τελειώνουμε άπαξ δια παντός με τους «Χατζηαβάτηδες» Χατζηδάκηδες, Στουρνάρηδες και Σταϊκούρηδες!…

Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι. Δυστυχώς οι καιροί είναι δύσκολοι και ΜΟΝΟ όποιος ζων οργανισμός προσαρμοστεί στο νέο «περιβάλλον» θα κατορθώσει να επιβιώσει στις εφιαλτικές συνθήκες της Νέας Εποχής! Εμείς μιλήσαμε έγκαιρα. Προειδοποιήσαμε εδώ και τουλάχιστον 2,5 χρόνια ευθέως από τις στήλες της «Ε.Ω.» για τα επερχόμενα δραματικά συμβάντα. Κάναμε λόγο για παγκόσμια διακυβέρνηση, για γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας και για το ξέσπασμα ενός ατομικού ολέθρου… Σηματοδοτήσαμε (χωρίς φόβο, αλλά με πάθος!) ονόματα και καταστάσεις. Τώρα όλοι γνωρίζουν. Συνεπώς δεν θα υπάρχει ελαφρυντικό κανένα, εάν την κρίσιμη ώρα που έρχεται είναι απροετοίμαστοι και κάθονται άνεργοι στον καναπέ τους, βλέποντας τουρκοσίριαλ…

ΠΗΓΗ

Ισλαμιστές αποκεφάλισαν αγόρι στην Συρία… Ήταν “άπιστος”…ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Ένα ακόμη νέο παιδί κατατάσσεται στη χορεία των νεων ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ μαρτύρων καθώς αποκεφαλίστηκε με το συνηθισμένο απάνθρωπο τρόπο από ακραίους ισλαμιστές στη Ντέρι Εζόρ της Συρίας. 

Μάλιστα οι δολοφόνοι επιχαίρουν κρατώντας χαμογελαστοί το κεφάλι του παιδιού που ήταν “άπιστο”.

Έμμεσες υποδείξεις STRATFOR στην Τουρκία: «Πάρτο αλλιώς, θα βρεις»…

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει ανάλυση που δημοσίευσε το γνωστό αμερικανικό think tank για το μέλλον της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, αφού όσα αναφέρονται θα μπορούσαν, μέσω «διασταλτικής» ερμηνείας έστω, να θεωρηθούν ότι αποτελούν έμμεσες υποδείξεις σε μια χώρα με την οποία στο παρελθόν οι σχέσεις φαινόντουσαν να είναι ιδιαιτέρως θερμές.
 Του Μιχαήλ Βασιλείου
 Η ανάλυση ξεκινά με την επισήμανση, ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική στηριζόταν αφενός στην ενίσχυση μετριοπαθών σουνιτικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, το οποίο μαζί με την «ανταγωνιστική σχέση» με το Ισραήλ, θα βοηθούσε στην επέκταση της επιρροής της στον αραβικό κόσμο και αφετέρου στη χρήση πολιτικού και οικονομικού κατευνασμού (appeasement) για την ανάσχεση της τάσης των Κούρδων για απόσχιση. Οι πολιτικές αυτές όμως που σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από τους Ερντογάν και Νταβούτογλου, έχουν ημερομηνία λήξης, επειδή αμφότερες αντιβαίνουν στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν… 

 Τον «εκτροχιασμό» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής προκαλούν ο διάλογος ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ιράν, η προθυμία της Ουάσιγκτον να συνεργαστεί με τη Μόσχα στη Μέση Ανατολή, η διασπορά «μπαρουτοκαπνισμένων» ισλαμιστών μαχητών στην τουρκική γειτονιά και η αυξανόμενη λίστα πολιτικών και κοινωνικών προκλήσεων με τις οποίες πρέπει να ασχοληθούν οι Τούρκοι στο εσωτερικό.
 Στην ανάπτυξη του θέματος, το STRATFOR απαριθμεί τις «επιτυχίες» της εξωτερικής πολιτικής των Ερντογάν και Νταβούτογλου. Στην Αίγυπτο με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, στη Γάζα με τη Χαμάς (την καταδιώκουν πλέον από κοινού Ισραήλ και Αίγυπτος), στη κουρδικό Βόρειο Ιράκ, όπου οι εσωτερικές πολιτικές έριδες δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη του σχεδίου ενεργειακής συνεργασίας και η απειλή πλέον από αυτούς στους οποίους πόνταρε για την ανατροπή του Άσαντ στη Συρία… 
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θεωρούν την Τουρκία αρκετά ισχυρή ή αρκετά αξιόπιστη για να καταστεί ο «διαχειριστής» της Μέσης Ανατολής, μας πληροφορεί το STRATFOR, υπονοώντας ότι οι Τούρκοι άπλωσαν «τα πόδια τους» περισσότερο από το «σκέπασμα». 
Παράλληλα, οι διαφωνίες σε πολλές «τακτικές λεπτομέρειες», ακόμα κι αν στους στρατηγικούς στόχους συμπίπτουν, κάνουν τις ΗΠΑ να επιχειρούν συνεργασία με τους περιφερειακούς αντιπάλους των Τούρκων. Για να έρθει το πιο ενδιαφέρον σημείο: Ο συριακός εμφύλιος, λένε οι αναλυτές του ιδρύματος, δεν θα λήξει ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων ΗΠΑ-Ρωσίας, όμως, για διάφορους λόγους, Ουάσιγκτον, Μόσχα και Τεχεράνη θα μπορούσαν να συμφωνήσουν στη διατήρηση του καθεστώτος υπό κάποια έννοια…
 Πρόκειται για μια αναφορά που ξεκαθαρίζει αυτό που το «defence-point.gr» τόνιζε σε κάθε ευκαιρία: Ότι η κατάσταση στη Συρία δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκομμένη από τη συνολική κατάσταση στη Μέση Ανατολή και πάντα θα πρέπει να ανάγεται στο ανώτατο επίπεδο, αυτό του γεωπολιτικού ανταγωνισμού ΗΠΑ και Ρωσίας. 
Οπότε, σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσαν οι ΗΠΑ να θεωρούν ότι μπορούν να ανταλλάξουν αυτό που απαιτούσαν Μόσχα και Τεχεράνη, την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία, ενώ αυτό αρχικά ήταν αδιανόητο, κάτι που είχαμε επισημάνει ως το πιο σημαντικό «αγκάθι» στη διαπραγμάτευση ανάμεσα στον Σεργκέι Λαβρόφ και τον Τζον Κέρι… Παρόμοια σημάδια στασιμότητας διαφαίνονται και στην τουρκική πολιτική στο Βόρειο Ιράκ με τους στόχους της Άγκυρας να δείχνουν ότι «λιμνάζουν».
 Η περιοχή είναι πεδίο ανταγωνισμού της Τουρκίας με το Ιράν, με την Τουρκία να υποστηρίζει τα κουρδικά σχέδια προκαλώντας την οργή της σιιτικής (άρα υποστηριζόμενης από το Ιράν) κυβέρνησης της Βαγδάτης. Με δεδομένη την εναντίωση των Ηνωμένων Πολιτειών που φοβούνται αποσταθεροποίηση παρά την εμπλοκή αμερικανικών εταιριών στην περιοχή, όσο οι συζητήσεις για τα περιφερειακά θέματα ασφαλείας ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ιράν συνεχίζονται, οι Τούρκοι δεν θα μπορούν να ασκούν πολιτικές που θα θέτουν σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ… Τα προαναφερθέντα οδηγούν το STRATFOR στο συμπέρασμα, ότι με αυτούς τους περιορισμούς, «η ιδεολογία από μόνη της δεν θα μπορέσει να τροφοδοτήσει την τουρκική εξωτερική πολιτική».
 Κατά συνέπεια, προβλέπουν ότι επίκειται στροφή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε πιο μετριοπαθείς και πραγματιστικούς δρόμους. Σε ένα πρώτο σημάδι ότι οι Τούρκοι το επιχειρούν ήδη, οι αναλυτές του STRATFOR έχουν καταγράψει τιςπροσκλήσεις των Τούρκων στους υπουργούς Εξωτερικών του Ιράν και του Ιράκ να επισκεφτούν την Άγκυρα στα τέλη Οκτωβρίου. Οι «τακτικές προσαρμογές» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής δεν είναι απαραίτητο να αντανακλώνται στη «διαβόητη» εμπρηστική ρητορική του Ερντογάν, εκτιμούν. 
Ο Ερντογάν και αριθμός συμβούλων του στενού του κύκλου θα βρουν εξαιρετικά δύσκολο να χαλαρώσουν την ιδεολογική χροιά της εξωτερικής τους πολιτικής και να ομολογήσουν την ήττα, αν και οι εσωτερικές εξελίξεις μπορούν εν ευθέτω χρόνω να «μαλακώσουν» την προσέγγιση Ερντογάν. Εν κατακλείδι, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι αναφορές τόσο στα αυξανόμενα οικονομικά προβλήματα (το πάλαι ποτέ δυνατό σημείο του Ερντογάν στο εσωτερικό), αλλά και ο διαρκώς ενισχυόμενος και κλιμακούμενος ανταγωνισμός στο εσωτερικό του AKP, από τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ… 
Εν ολίγοις, οι αναλυτές του STRATFOR αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο «ανατροπών» στις προεδρικές εκλογές… http://www.defence-point.gr/news/?p=86732

Το Ισραήλ θεωρεί ‘εξοφλημένους’ τους αντάρτες στη Συρία

«Επικρατεί σχεδόν πλήρη συσκότιση στα ισραηλινά μέσα

ενημέρωσης για το συμβαίνει στην περιοχή του Γκολάν, στα σύνορα Ισραήλ – Συρίας», επισημαίνει η προσκείμενη στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, ιστοσελίδα ‘Debka’.
Εν τω μεταξύ διαδόθηκε τάχιστα η μετάφραση ενός άρθρου από την ίδια ιστοσελίδα που έκανε το γύρο της Συρίας: «Η δραστηριότητα του συριακού στρατού καταδεικνύει ότι οι αντάρτες δεν έχουν καμία πιθανότητα μπροστά στη δύναμη των τακτικών μονάδων. Η κατάρρευση των ανταρτών είναι μόνο θέμα χρόνου, είτε να απομακρυνθούν ή να τα παρατήσουν».

Στην περίπτωση αυτή, οι δυνάμεις του Μπασάρ αλ Άσαντ, θα ανακτήσουν τον έλεγχο των συνόρων με το Ισραήλ.

Τώρα τα Υψώματα του Γκολάν στο συριακό έδαφος τα ελέγχουν οι αντάρτες. Το Ισραήλ έχει δύο επιλογές. Η μία είναι να επέμβει με ένα χτύπημα, αφού ως προετοιμασία για τέτοια εκδοχή είναι η στρατιωτική άσκηση που βρίσκεται σε εξέλιξη από τις 9 του μήνα στην περιοχή.

Η δεύτερη επιλογή είναι να μην κάνουν τίποτε και να αφήσουν τον Άσαντ να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αυτή η επιλογή, θα ήταν και μια ένδειξη ότι το Ισραήλ υποστηρίζει τον Άσαντ και το στρατό του για τον έλεγχο των Υψωμάτων του Γκολάν.

Η ‘Debka΄ σημειώνει ότι το Ισραήλ δεν θα επέμβει στην περιοχή, εξάλλου υπάρχουν και οι δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών που έχουν σχηματίσει μια ζώνη διαχωρισμού μεταξύ των δύο πλευρών.
Ο κλήρος, λοιπόν, πέφτει στο συριακό στρατό να αδράξει το παιχνίδι, σημειώνει η πηγή.

© Βαλκανικό Περισκόπιο – Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

Συρία: ‘Κατηγορώ’ της Human Rights Watch κατά ανταρτών για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Η οργάνωση «Human Rights Watch» κατηγόρησε τους Ισλαμιστές της συριακής αντιπολίτευσης για διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, κατά τη διάρκεια των επιθέσεων τους τον Αύγουστο στην επαρχία της Λατάκεια, όπως αναφέρει η «Voice of America».

Σύμφωνα με την έκθεση της ανθρωπιστικής οργάνωσης, κατά τη διάρκεια των επιθέσεων τον Αύγουστο του 2013, ένοπλες ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης δολοφόνησαν τουλάχιστον 190 πολίτες και κράτησαν πάνω από 200 ομήρους, κυρίως γυναίκες και παιδιά.

Η αναφορά που φέρει  τον υπογραφή του «Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» καθιστά σαφές ότι τουλάχιστον 67 από τα θύματα εκτελέστηκαν και τα υπόλοιπα σκοτώθηκαν κατά τις επιθέσεις σε 10 χωριά που κατοικούσαν Αλεβίτες και ήταν πιστοί του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Στην έκθεση επισημαίνεται ότι  σε ορισμένες περιπτώσεις, ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν από τους  Ισλαμιστές.

Σύμφωνα με την αναφορά, στις επιχειρήσεις αυτές συμμετείχαν 20 ομάδες, οι περισσότερες των οποίων  έχουν ενεργό ρόλο στις πέντε κύριες ισλαμικές οργανώσεις που μάχονται κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων του Μπασάρ Άσαντ.

 © Βαλκανικό Περισκόπιο – Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Ο «αγωγός φιλίας» (και στο βάθος η… Ελλάδα) προκάλεσε την τουρκική εισβολή στην Συρία!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος – Συγγραφέας – Τουρκολόγος

Για να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει.

Το μεγάλο παιχνίδι Τουρκίας, Κατάρ και ΗΠΑ, που προκάλεσε τα εκατοντάδας χιλιάδες θύματα του αιματηρού εμφύλιου στην Συρία.

Ο αγωγός φυσικού αερίου με την ονομασία «Ισλαμικός Αγωγός», η κατασκευή του οποίου είχε υπογραφεί στις 27 Ιουλίου 2011 μεταξύ των χωρών Ιράν, Ιράκ και Συρία, και ο οποίος προέβλεπε να διοχετεύει το ιρανικό φυσικό αέριο από το Assaloyeh του Ιράν προς Βαγδάτη, Δαμασκό, Βηρυτό, Κύπρο και στη συνέχεια στην Ελλάδα για να προεκταθεί στην δυτική Ευρώπη, είναι ο βασικός λόγος για την έκρηξη του εμφύλιου πολέμου στη Συρία.

Η αποκάλυψη αυτή έρχεται κατ αρχή από την πολύ γνωστή τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, «İnternethaber», η οποία επικαλείται σχετική αναφορά της ιστοσελίδας της Deutsche Welle, καθώς και εκπομπή σχετική με το θέμα του αραβόφωνου καναλιού Al Jazeera.

Η προέκταση του αγωγού αυτού, (ο οποίος από το Ιράν είχε ονομαστή χαρακτηριστικά, «Doştluk Boru Hattı», δηλαδή, «Αγωγός Φιλίας»), στην Ελλάδα, ήταν μια από τις βασικές αιτίες για την απότομη και για πολλούς ανεξήγητη αλλαγή της στάσης τη Τουρκίας, η οποία μέχρι τότε ήταν στενή φίλη χώρα της Συρίας και ο Ερντογάν αποκαλούσε τον Άσαντ «αδελφό» του σε κάθε ευκαιρία.

Η υπογραφή αυτής της συμφωνίας έφερε τα πρώτα σύννεφα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας και ξαφνικά ο Ερντογάν άρχισε να γίνεται πολύ «ευαίσθητος» για τις δημοκρατικές ελευθερίες στην Συρία του μέχρι τότε «αδελφού» του Άσαντ.

Οι Τούρκοι δεν ήθελαν με τίποτα να γίνει αυτός ο αγωγός γιατί θα ακύρωνε τις όλες τις προσπάθειες τους να περνούν από το έδαφος τους οι ενεργειακοί αγωγοί της Μέσης Ανατολής όπως ο περίφημος «ΤΑΡ», για τον οποίο πανηγύρισε η ελληνική μνημονιακή κυβέρνηση.

Ο ιρανικός αγωγός θα είχε σαν συνέπεια την ενεργειακή αναβάθμιση της Ελλάδας, κάτι που δεν γίνονταν με τίποτα αποδεκτό από την Άγκυρα. Παράλληλα η συμφωνία αυτή για τον «Αγωγό Φιλίας», προκάλεσε την οργή των ΗΠΑ που έβλεπαν να σπάει το εμπάργκο κατά του Ιράν, ειδικά από μια χώρα όπως το Ιράκ το οποίο μέχρι τότε θεωρούνταν ότι είναι υπό αμερικανική επιρροή και για το οποίο οι ΗΠΑ είχαν εξοδεύσει δισεκατομμύρια δολάρια για να κάνουν την πολεμική επέμβαση στην χώρα αυτή.

Από την άλλη ο βασικός ανταγωνιστής του Ιράν στο ζήτημα των ενεργειακών αγωγών, δηλαδή το Κατάρ, εξοργίστηκε γιατί έβλεπε να παραμερίζεται από το παιχνίδι κάτι που θα έβλαπτε καίρια τα ζωτικά οικονομικά συμφέροντα του.

Η επιδίωξη του Κατάρ σε συνεννόηση με την Τουρκία ήταν η κατασκευή ενός μεγάλου ενεργειακού αγωγού για το φυσικό αέριο του Κατάρ ο όποιος μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας, Συρίας και Τουρκίας, θα προωθούσε στην Ευρώπη το φυσικό αέριο του Κατάρ.

Φυσικά προϋπόθεση για την κατασκευή του αγωγού αυτού θα ήταν η συμμετοχή της Συρίας, η οποία όμως με την συμφωνία που είχε υπογράψει με το Ιράκ και το Ιράν έβγαζε έξω από το παιχνίδι το Κατάρ. Για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να ανατραπεί ο Άσαντ.

Έτσι με τις «ευλογίες» των Κατάρ, ΗΠΑ και Τουρκιάς, αλλά και με την συμβολή των ευρωπαϊκών χωρών Αγγλίας, Γαλλίας, που δεν θα ήθελαν με τίποτα να εξαρτώνται από το φυσικό αέριο του Ιράν και παράλληλα από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος για τα υποτιθέμενα «δημοκρατικά δικαιώματα» των Σύριων πολιτών. Δηλαδή η σφαγή της Συρίας με την εισβολή έξωθεν και κυρίως από τα τουρκικά σύνορα, δεκάδων χιλιάδων εξτρεμιστών ισλαμιστών δολοφόνων.
Όσον άφορα το Ισραήλ, το οποίο είναι επίσης βασικός παίκτης στο όλο ενεργειακό πάζλ της Μέσης Ανατολής υπήρξε από την αρχή έντονη διαφωνία στο να σπάσει το εμπάργκο κατά του Ιράν που θωρείται ο βασικός εχθρός του στην περιοχή.

Από την άλλη μόλις άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία και με τη προσδοκία της γρήγορης ανατροπής του Άσαντ. Οι Ισραηλινοί ανακάλυψαν τότε «ξαφνικά» τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα φυσικού αερίου του Λεβιάθαν, ενώ υπέγραψαν και τις πρώτες ενεργειακές συμφωνίες με την Κύπρο για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η προφανής επιδίωξη του Τελ Αβίβ, σύμφωνα με τους Τούρκους, ήταν να συνδυαστεί ο αγωγός του Κατάρ-Τουρκίας με ένα αγωγό Ισραήλ-Τουρκίας, έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένα τεράστιος αγωγός φυσικού αερίου που θα αποδέσμευε ενεργειακά την Ευρώπη από το Ιράν και την Ρωσία.

Ένα άλλο στοιχείο όμως που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος και αποκαλύπτεται από την ιδία την τουρκική ιστοσελίδα, είναι ότι τον Αύγουστο του 2011, δηλαδή λίγο μετά την υπογραφή της συμφωνίας κατασκευής του «Αγωγού Φιλίας», η Δαμασκός είχε αναγγείλει την ανακάλυψη τεραστίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου που υπολογίζονταν στα 284 δισεκατομμύρια κυβικά στην περιοχή της πόλης Χομς, (Humus στα τουρκικά), γεγονός που ανέβαζε ακόμα περισσότερο το θερμόμετρο στον εμφύλιο που μόλις είχε αρχίσει να φουντώνει.

Δεν είναι ίσως άσχετο το γεγονός ότι στην περιοχή της πόλης αυτής γίνονται οι πιο σκληρές μάχες εδώ και μήνες μεταξύ των ανταρτών και του τακτικού συριακού στρατού.

Για να καταλάβουμε καλύτερα την σημασία του «Αγωγού Φιλίας» του Ιράν θα πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής:

• Η συμφωνία για τον «Αγωγό Φιλίας» υπεγράφη στις 27/7/2011 στην ιρανική πόλη Assaloyeh, στην επαρχία Μπουσίρ. Από την αρχή ο σχεδιαζόμενος αγωγός θεωρήθηκε ανταγωνιστικός στα σχεδία των αγωγών τόσο του Nabucco όσο και του South Stream και φυσικά και στον αγωγό TAP, στον οποίο μετέχει τώρα και η Ελλάδα.

• Το κόστος κατασκευής αυτού του αγωγού υπολογίζονταν στα 10 δισ. δολ., ενώ η συμφωνία αφορούσε την εξαγωγή ιρανικού φυσικού αερίου από το πεδίο South Pars, στον Περσικό Κόλπο, προς την Ευρώπη μέσω Ιράν, Συρίας και Λιβάνου και στην συνέχεια μέσω Κύπρου και Ελλάδας, (αν βέβαια υπήρχε συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των χωρών του αγωγού).

• Το βασικό τμήμα του αγωγού που θα συνδέει το Assaloyeh με τη πρωτεύουσα της Συρίας, Δαμασκό, θα είχε μήκους 1.500 χλμ. Η δυναμικότητα του αγωγού θα είναι 110 εκατ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα, ή περίπου 40 bcm κατ’ έτος ενώ υπολογίζονταν να φτάσει τα 1,2 δισεκ. κυβ. μέτρα μετά και την ενεργοποίηση των νέων φάσεων του South Pars μέσα στο 2012.

Εντύπωση προκαλεσε τότε το γεγονός ότι το Ιράν είχε προχωρήσει στην σύναψη αυτής της συμφωνίας, παρά το διεθνές εμπάργκο εναντίον του. Ακόμη πιο σημαντικό θεωρήθηκε το γεγονός ότι στη συμφωνία συμμετείχε το Ιράκ, το οποίο είχε ομαλές σχέσεις με την Δύση, και, επιπλέον, τότε τελούσε υπό αμερικανική κηδεμονία.

Όπως είχε γίνει τότε γνωστό μέχρι την ημέρα της υπογραφής της συμφωνίας είχαν ήδη κατασκευαστεί 661 χλμ του αγωγού εντός του Ιράν.

Η πρώτη αυτή επίσημη συμφωνία για εξαγωγή και μεταφορά φυσικού αερίου μεταξύ Ιράν, Ιράκ και Συρίας υπεγράφη τότε από τον Ιρακινό υπουργό Πετρελαίου, Abdul Karim al-Luaibi, τον Σύριο υπουργό Πετρελαίου και Μεταλλευμάτων, Sofian Allaw και τον προσωρινό Ιρανό υπουργό Πετρελαίου Mohammad Aliabadi.

Η εξαγωγή φυσικού αερίου αναμένονταν να πραγματοποιηθεί προς την Ευρώπη με την μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου από εγκαταστάσεις υγροποίησης που θα κατασκευάζονταν επί συριακού εδάφους.

Η χρηματοδότηση αναμένονταν να προέλθει από κοινοπραξία των τριών χωρών Ιράν, Ιράκ και Συρίας, καθώς και ξένες από εταιρείες(;;;), ενώ διεθνής σύμβουλος θα αναλάμβανε την εκπόνηση της σχετικής μελέτης. Ας σημειωθεί ότι ιρανικές κυβερνητικές πηγές ανέφεραν τότε ότι ήδη πέντε διεθνείς επενδυτές είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για άμεση συμμετοχή στην κατασκευή του ιρανικού «Αγωγού Φιλίας».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η όλη στάση της Τουρκίας η οποία έβλεπε με την κατασκευή αυτού του αγωγού να καταρρέουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια της για να καταστεί παγκόσμιο ενεργειακό κέντρο με την επιδίωξη το φυσικό αέριο της Κασπίας, του Ιράν, του Ιράκ, της κεντρικής Ασίας, ακόμα και της Ρωσίας, να διοχετεύονται μέσω του εδάφους της προς τις δυτικές χώρες.

Η αναγγελία της κατασκευής του «Αγωγού Φιλίας», εξόργισε την Άγκυρα και σύμφωνα με την τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα αυτό θεωρήθηκε σαν αιτία πολεμίου από την Τουρκία προς την Συρία του Άσαντ, η οποία συγκέντρωνε τα μαζικά πυρά και των άλλων ενδιαφερόμενων για δήθεν παραβίαση των «δημοκρατικών δικαιωμάτων» των Σύριων πολιτών.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός άρχισε τότε υπόγειες διαβουλεύσεις με τις κυβερνήσεις του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας και φυσικά των Ηνωμένων Πολιτειών και σαν πρώτη κίνηση είχε προειδοποιήσει τον Άσαντ για την κατασκευή του αγωγού αυτού, ενώ δημόσια είχε τότε διαδώσει ότι είχε κάνει συστάσεις στον Σύριο πρόεδρο για την… αποκατάσταση της δημοκρατίας στην χώρα του. Δηλαδή ένα υποκριτικό παιχνίδι με τα υποτιθέμενα δημοκρατικά δικαιώματα.

Παράλληλα η Τουρκία άρχισε να συγκεντρώνει τις πρώτες μεγάλες ομάδες των εξτρεμιστών ισλαμιστών στο έδαφος της για να εισβάλουν στην Συρία για την ανατροπή του Άσαντ.

Αλλά στο θέμα της διασύνδεσης της Τουρκίας με τους ισλαμιστές αντάρτες που συνδέονται και με την Αλ Κάιντα έχει ασχοληθεί σε μεγάλη έκταση η τουρκική επιθεώρηση Aydınlık.

Στις 9/9 η Aydınlık δημοσίευσε δυο αποκαλυπτικά άρθρα με τους τίτλους, «AKP EL NUSRA’ YA SİLAH GÖNDERDİ 400 tonluk silah sevkiyatı», δηλαδή, «Το ΑΚΡ, (το κόμμα του Ερντογάν), παρέδωσε 400 τόνους οπλισμό στην ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ», και, «GEYLANPINARDAKİ TİĞEM ARAZISI EL NUSRA YA MI TAHSİS EDILDI?», δηλαδή, «Η περιοχή του TİĞEM στα σύνορα Τουρκίας Συρίας παραχωρήθηκε για να γίνει αρχηγείο στην ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ», ενώ στις 12/9 δημοσίευσε ένα πολύ αποκαλυπτικό δημοσίευμα με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «NUSRA TÜRKIYE DE SARİN ÜRETTİ», δηλαδή το γνωστό χημικό όπλο SARIN που χρησιμοποιεί η ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ, παράγεται στην Τουρκία, (για να παραδοθεί στη συνέχεια στην εξτρεμιστική αυτή ισλαμική οργάνωση.

pentapostagma

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/10/blog-post_5030.html#ixzz2hL9YAQlI

Λεκτικοί διαξιφισμοί Ερντογάν- Άσαντ

«Ο Άσαντ είναι ένας τρομοκράτης, ο οποίος χειρίζεται την

τρομοκρατία», δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Hurriyet.
Ο Ερντογάν επιτέθηκε κατά του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ άλ Άσαντ, τη Δευτέρα, αποκαλώντας τον «τρομοκράτη» που «σκότωσε 110 χιλιάδες ανθρώπους του λαού του».
Πρόσθεσε μάλιστα: «Ο Άσαντ είναι τρομοκράτης, ο οποίος χρησιμοποιεί κρατική τρομοκρατία», έπειτα από μια συνάντηση που είχε με τον Ινδό πρόεδρο Pranab Mukherjee στην Άγκυρα.

«Δεν θεωρώ, πια, ότι ο Άσαντ είναι πολιτικός», δήλωσε ο Ερντογάν, «ένα άτομο που σκοτώνει 110 χιλιάδες ανθρώπους, το λαό του, είναι τρομοκράτης».

Οι παρατηρήσεις του Τούρκου πρωθυπουργού ήρθαν κατόπιν των δηλώσεων του Άσαντ, του Σαββάτου, ότι η Τουρκία «θα πληρώσει ακριβά την υποστήριξη που παρέχει στην ένοπλη αντιπολίτευση που αγωνίζεται να ρίξει την κυβέρνηση της Συρίας» είπε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel.

Ο Άσαντ είπε συγκεκριμένα: «Πολύ σύντομα, οι τρομοκράτες θα πάνε και στην Τουρκία. Η Τουρκία θα πληρώσει πολύ ακριβά τη συνεισφορά της στους αντάρτες», είπε ο Άσαντ στη συνέντευξη.

Ο Άσαντ έκανε φραστική επίθεση κατά του Τούρκου πρωθυπουργού που τον αποκάλεσε «Ψεύτη» και «υποστηρικτή των τρομοκρατών».

© Βαλκανικό Περισκόπιο – Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

Τελεσίγραφο ισλαμιστών Συρίας στον Τούρκο πρωθυπουργό

Σύμφωνα με το ρωσικό «Ρέγκνουμ», η ισλαμιστκή ομάδα «Ισλαμικό Εμιράτο του Ιράκ και του Λεβάντε (ή Συρίας)» που πρόσκειται στην Αλ Κάιντα, απείλησε τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, απαιτώντας οι τουρκικές αρχές να ανοίξουν τα συνοριακά σημεία Μπαμ αλ Χαουά και Μπαμπ αλ Σαλάμ, που η Άγκυρα τα έκλεισε όταν οι ένοπλοι αντάρτες κατέλαβαν τη συνοριακή πόλη Αζάζ της Συρίας. 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η ομάδα «Ισλαμικό Εμιράτο του Ιράκ και του Λεβάντε» έδωσε τελεσίγραφο στην κυβέρνηση Ερντογάν να ανοίξει τις διόδους μέχρι τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου. 

Εν τω μεταξύ, ο οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διπλή βομβιστική επίθεση τον Μάιο στο Reyhanli, στη νότια τουρκική επαρχία του Χατάι, όπου σκοτώθηκαν 53 άτομα και τραυματίστηκαν πάνω από 100. 

Η Άγκυρα είχε κατηγορήσει τότε για την τρομοκρατική επίθεση στο Ρεϊχανλί ένοπλες ομάδες που συνδέονταν με τις συριακές μυστικές υπηρεσίες, αναφέρει το ρωσικό «Ρέγκνουμ». 

Πηγή: Μικρές Εκδόσεις – Εχέδωρος 

Η ρωσική ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο!

Πάντα ακούγαμε ότι “η Ρωσία ψάχνει τη έξοδό της στη Μεσόγειο”. Ο χάρτης που δημοσιεύει η ιστοσελίδα Η Ρωσία Τώρα , δείχνει ότι ο ρωσικό στόλος έχει βρει το δρόμο.

10 πολεμικά πλοία πλέουν στην ανατολική Μεσόγειο κάνοντας κάτι παραπάνω από αισθητή τη ναυτική ρωσική παρουσία στα ανοιχτά της Συρίας.

Μπορεί η στρατιωτική σύγκρουση να έχει απομακρυνθεί (προς το παρόν…) ως ενδεχόμενο θεωρείται βέβαιο όμως ότι η ισχυρή ναυτική ρωσική δύναμη θα παραμείνει στα “θερμά νερά” της ανατολικής Μεσογείου …κάνοντας παρέα στα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ αλλά και ευρωπαϊκών χωρών που και αυτά “για παν ενδεχόμενο” πλέουν στην ίδια περιοχή.

Πηγή