Η ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
Ο Νίκος Γκατζογιάννης ήταν ο μοναχογιός, το μοναδικό αγόρι της Ελένης και του Χρήστου Γκατζογιάννη, που γλύτωσε το παιδομάζωμα των κομμουνιστοσυμμοριτών, αλλά το ακριβοπλήρωσε με την δολοφονία της μάνας του. Στο βιβλίο του, εξιστορεί την καταδίκη και εκτέλεση της μητέρας του Ελένης, επειδή δεν παρέδωσε τον γιο της κατά το παιδομάζωμα στους συμμορίτες αντάρτες της αριστεράς.
Το βιβλίο “Ελένη” του συγγραφέα Νίκου Γκατζογιάννη μεταφέρθηκε με τον ίδιο τίτλο στη μεγάλη οθόνη το 1985, με πρωταγωνιστές τον Τζον Μάλκοβιτς και την Κέιτ Νέλιγκαν, αλλά η κυβέρνηση Παπανδρέου απαγόρευσε τα γυρίσματα σκηνών στην Ελλάδα και τους αυθεντικούς χώρους όπου επρόκειτο να γίνουν αρχικά (τελικά έγιναν στην…
Ισπανία).
Προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω ‘δημοκρατικών’ απειλών , βομβιστικών επιθέσεων, ξυλοδαρμών και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ, τελικώς η προβολή της διεκόπη με εντολή της κυβέρνησης του “σοσιαλιστή” Ανδρέα Παπανδρέου….
Το βιβλίο μεταφράστηκε σε 32 γλώσσες και ανακηρύχτηκε καλύτερο βιβλίο για το 1984 από τη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου. Μιλούσε για το παιδομάζωμα που έκαναν οι κομμουνιστοσυμμορίτες και χάλαγε βλέπετε τον μύθο που έχει αναπτύξει η αριστερά για την πάρτη της, στην Ελλάδα…
Η ταινία, τελεί ακόμα και σήμερα υπό καθεστώς απαγόρευσης προβολής στην Ελλάδα. Δεν έχει προβληθεί ποτέ από κρατικό ή δημοτικό τηλεοπτικό σταθμό και ίσως βρεθεί ξεχασμένη μόνο σε κάνα βιντεοκλάμπ από τα ελάχιστα που έχουν απομείνει πια.
Έτσι την αντιλαμβάνονται την δημοκρατία,τον διάλογο,το δικαίωμα στην αντίθετη άποψη και την ελευθερία του λόγου οι αριστεροί και τολμούν ακόμα και σήμερα να μιλάνε ακόμα και να το παίζουν δημοκράτες και υπέρμαχοι της ελευθερίας της τέχνης και της έκφρασης… Κι επειδή ήταν, είναι και θα είναι πάντα υποκριτές και ψεύτες, είναι κατά πολύ χειρότεροι από αυτούς που κατηγορούν.
63 χρόνια μετά τον συμμοριτοπόλεμο και 38 χρόνια μετά την μεταπολίτευση, κατάφερε η υπόλογη Αριστερό από την θέση του θύτη, να περάσει στην θέση του θύματος και με την ανοχή και την αφέλεια που χαρακτηρίζει την διεθνιστική σύγχρονη Δεξιά, να περάσει στις νέες γενιές των Ελλήνων τα γεγονότα εκείνης της εποχής παραποιημένα μέσα από το διεστρεβλωτικό πρίσμα της πιο ακραίας μορφής σταλινοφασισμού που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
Ευτυχώς που όμως όλα αυτά τελειώνουν τώρα με τη Χρυσή Αυγή που άνοιξε τα μάτια των κοιμισμένων μέχρι σήμερα Ελλήνων.. Το πολύ σε ένα χρόνο από σήμερα, η ΧΑ θα κυβερνήσει την χώρα αυτή και όλα θα μπουν στην θέση τους, οι δε εγκληματίες και προδότες του Ελληνικού λαού και της Πατρίδας, θα τιμωρηθούν παραδειγματικά και έτσι όπως τους αξίζει.
Δείτε την απαγορευμένη ταινία “Ελένη” και μετά πείτε μας ποιοι είναι οι πραγματικοί φασίστες, οι πραγματικοί ναζί…
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Η ταινία που πολεμήθηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα του τύπου στην Ελλάδα και αγαπήθηκε από την πλειοψηφία του τύπου στο εξωτερικό.
Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικαδέλφη της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθησαν από τους κομμουνιστές από το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ”κατέστρωσε την απόδραση από το χωριό τεσσάρων παιδιών της (καθώς και της μάνας της, της αδελφής της) και της ανιψιάς της” για να γλυτώσουν από το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.
Γυρίστηκε και ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω ‘δημοκρατικών’ απειλών , βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ τελικώς η προβολή της διεκόπη.
Το γύρισμα των κυρίων σκηνών του έργου στο χωριό Λιά της Ηπείρου, όπου διεδραματίσθησαν τα δραματικά γεγονότα της εκτελέσεως της μητέρας του Ελένης και της Θείας του Αλέξως από τους κομμουνιστές, που περιγράφονται στο βιβλίο ”Ελένη” του Νίκου Γκατζογιάννη,απηγορεύθη υπό της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, εν ονόματι της επιλεκτικής λήθης.
Σημείωμα του συγγραφέα:……….
Ο κόσμος όπου έζησε και πέθανε η Ελένη αναπλάστηκε στο βιβλίο αυτό όχι μόνον από τις δικές μου αναμνήσεις και των αδερφάδων μου, αλλά και από τις θύμησες πάμπολλων ανθρώπων που ζουν τώρα σκορπισμένοι σε καμιά δεκαριά χώρες. Όλα τα ονόματα, οι τόποι και οι ημερομηνίες είναι πραγματικά. Κάθε περιστατικό που περιγράφεται στο βιβλίο και που δεν το είδα με τα μάτια μου μου το έχουν περιγράψει τουλάχιστον δύο μάρτυρες με τους οποίους μίλησα χωριστά. Όλες οι συνομιλίες έχουν μαγνητοφωνηθεί — κρυφά στην περίπτωση δύστροπων μαρτύρων. Οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες και τα ντοκουμέντα που συγκέντρωσα — εφημερίδες, ημερολόγια, επιστολές, στρατιωτικές εκθέσεις, φωτογραφίες, χάρτες επιχειρήσεων — γεμίζουν ένα τοίχο με φακέλους στο σπίτι μου.
ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ 